Een heikel punt in Middelburg is de ontwikkeling van het bedrijventerrein de Trekdijk bij Nieuw- en Sint Joosland.
De Lokale Partij Middelburg wordt in de schoenen geschoven, dat het hier om een mislukt project gaat.
Toch is niets minder waar.
Ik zal hieronder uitleggen waarom.
Wijlen onze wethouder, Cees Lodder, had zich vier jaar geleden voorgenomen om het dossier Trekdijk zowel voor de inwoners van Nieuw- en Sint Joosland als voor de Middelburgse Bedrijvenclub tot een goed einde te brengen. Helaas is deze wethouder ons enkele jaren geleden ontvallen. Een nieuwe wethouder van onze partij moest dit zware dossier toen overnemen.
Daarna hebben Piet Kraan en ik bemiddeld tussen het Participatieteam Trekdijk en de Gemeente Middelburg.
In het begin verliepen de gesprekken met voornoemde partijen moeizaam, omdat we steeds te maken hadden in het participatieteam met tegenstrijdige belangen, namelijk de werkgroep Trekdijk namens de inwoners van het dorp en de Middelburgse Bedrijvenclub namens bedrijven. Later heeft de Middelburgse Bedrijvenclub zich teruggetrokken en bleef alleen de werkgroep Trekdijk over.
Piet en ik hebben daarna steeds geprobeerd om de belangen van de inwoners van het dorp zo goed mogelijk te behartigen door met de werkgroep niet één keer, niet twee keer, maar misschien wel zo’n tien keer rond de tafel te gaan zitten.
Deze gesprekken verliepen steeds in goede harmonie.
Waar Piet en ik wel rekening mee moesten houden, was dat een aantal partijen in het Stadskantoor voortdurend een andere richting voor ogen hadden. Met name hadden we te maken met een ambtelijke organisatie die best wel moeite had met het in de kinderschoenen staande participeren van inwoners, d.w.z. het meedenken, meepraten en meedoen.
Voor de werkgroep Trekdijk was het daardoor vaak lastig onderhandelen.
Uiteindelijk is er in de ogen van de LPM een goed compromis gesloten door een klein bedrijventerrein te ontwikkelen zover mogelijk uit de buurt van het dorp.
De voorwaarden voor vestiging werden na overleg met de werkgroep verscherpt door eisen als geen geluidsoverlast, geen geuroverlast en weinig verkeersbewegingen aldaar te ontwikkelen.
Verder werd het restant van de gronden zoveel mogelijk ingevuld overeenkomstig de wensen van de inwoners van het dorp.
Ook financieel gezien was dit voor de Gemeente Middelburg een aanvaardbaar en haalbaar compromis.
Uiteraard is het de inwoners hun goed recht om desondanks toch door te gaan naar de Raad van State om te proberen er nog meer uit te halen dan nu het geval is.
Overigens betekent dit nog steeds niet, dat het boek participatie voor de inwoners nu definitief is gesloten.
Tot slot denk ik toch weleens bij mijzelf hoe de ontwikkeling van het bedrijventerrein zou zijn verlopen als Piet en ik samen de Lokale Partij Middelburg jaren geleden niet zouden hebben opgericht.
Naar mijn bescheiden mening was toch wel de kans groot geweest, dat er zich in de afgelopen vier jaar een groot bedrijventerrein had ontwikkeld.
Op dit moment heeft na vier jaar nog geen enkel bedrijf zich op het bedrijventerrein Trekdijk gevestigd. Winst voor de inwoners van Nieuw- en Sint Joosland, toch?
Daarom vind ik om ons een mislukt project in de schoenen schuiven een stap te ver.
Daarvoor hebben in ieder geval Piet en ik zich te veel ingespannen om bewoners van Nieuw- en Sint Joosland bij alles te betrekken.
Wim Steketee
